Paxlava sözü ilk dəfə ingiliscə 1650-ci ildə Osmanlı türkcəsindən götürülmüşdür: باقلاوه /bɑːklɑvɑː/. Paxlava adı bir çox dillərdə kiçik fonetik və imla dəyişiklikləri ilə istifadə olunur. Paxlavaya məlum olan ən qədim istinad 15-ci əsr mistiki Kayqısız Abdalın bir şeirindədir.
Tarixçi Paul D. Buell iddia edir ki, "paxlava" sözü monqolca "baγla", türkcə -v şifahi sonluğu ilə düzəlmiş 'bağlamaq, bükmək, yığmaq' kökündən yarana bilər; "baγla" sözünün özü monqol dilində türkcədən alınma sözdür. Lüğətşünas Sevan Nişanyan onun məlum olan ən qədim formalarını (1500-dən əvvəl) "baklağı" və "baklağu" hesab edir və onu prototürk mənşəli adlandırır. Sözün başqa bir forması da farsca باقلبا (bāqlabā) dilində qeydə alınmışdır. "Vā" şəkilçisi fars mənşəli olduğunu bildirsə də, "baqla" hissəsi farscaya bənzəmir və mənşəyi bilinmir. Dilçi alim Tuncer Gülensoy paxlavanın mənşəyinin prototürkcə bakl-ı (yem) olduğunu və -la-ğı şəkilçilərinin əlavə edildiyini bildirir. Söz bakılağı > bakılavı > paxlava kimi dəyişir.
Ərəbcə بقلاوة baqlāwa adı türk dilindən gəlir.
No comments:
Post a Comment